շպանկա

Վերջերս այցելել էինք ամառանոց, որն ունի այգի բալի ծառերով: Դե բնականաբար առիթը բաց չթողեցի և մի մեծ դույլ բալ հավաքեցի, ափսոս էր: Իսկ ի՞նչ ենք անելու այդքան բալ: Մի մասը ուղղակի կերանք, մի մասը կոմպոտ սարքեցինք, իսկ այ մնացածը որոշեցի օգտագործել կլաֆուտի ֆրանսիական աղանդերի մեջ:

Կլաֆուտին ֆրանսիական աղանդեր է, որը հիմնականում պատրաստում են բալից, սակայն կարելի է օգտագործել այլ մրգեր՝ դեղձ, տանձ, խնձոր: Այն շատ հեշտ է պատրաստել: Անհրաժեշտ է բալը լվանալ, կորիզազերծել, շարել թխելու ֆորմայի մեջ և խմորը լցնել վրան: Միակ անհավես բանը դա կորիզազերծելու գործընթացն է, որի ընթացքում զգում ես քեզ պուանտիլիզմի վարպետ. հասցնում ես ներկել քեզ, հագուստդ, պատերը, կողքից անցնող գնացողներին բալի մուգ կարմիր գույնով: Էլ չասեմ մատների գույնի մասին այդ վիրահատությունից հետո: Անգամ մի քանի օր շարունակ հնարավոր է նոր բալագույն կետեր նկատես քեզ անհասկանալի տեղերում: Բայց, ասեմ որ, այդ ջանքերն արժեն ստանալու համար ամենա նուրբ և համեղ կլաֆուտին, որը ճաշակելիս պետք չի լինի տանջվել կորիզները բերանից հանել գեղեցիկ և արիստոկրատ ձևով 😀

Կլաֆուտին մատուցում են և տաք և սառը վիճակում: Պատկերացրեք, ջեռոցից հանելուց հետո վրան դնում ես 1-2 գնդիկ պաղպաղակ, որը սկսում է հալչել և մատուցում մեկ բաժակ սուրճով (դե կամ թեյով, հյութով և այլն): Մմ, հրաշք: Իրականում դասական կլաֆուտին պատրաստում են կորիզով բալից: Ասում են, որ կորիզները հատուկ դառնահամ են հաղորդում աղանդերին, ի շնորհիվ նրանցում պարունակվող ամիգդալին քիմիական միացության: Բայց ես նախընտրում եմ կորիզազերծված տարբերակը:

Այս անգամ ես օգտագործել եմ թխման համար մեծ ֆորմա, սակայն մյուս անգամ կպատրաստեմ հատուկ ջեռոցի համար նախատեսված փոքր կերամիկական ամանների մեջ, որոնք նաև չափաբաժնով են և հյուրեր ունենալու դեպքում շատ ավելի հարմար մատուցման պարագայում (պետք չի կտրատել և օգտագործել՝ կարդում ենք կեղտոտել, նոր սպասք):

Բաղադրատոմսն ու պատրաստման եղանակը ներքևում: